UWAGA! Wszelkie cechy wyrobów betonowych opisane w nieniejszym artykule nie stanowią wady. Zawsze należy wyrób ocenić PRZED wbudowaniem, a swoje wątpliwości zgłosić niezwłocznie.
Beton jest materiałem kompozytowym złożonym z kruszyw, spoiw, domieszek i pigmentów. Wszystkie te składniki charakteryzują się naturalną zmiennością, co jest całkowicie dopuszczalne, również przez normy.
Prawidłowo wyprodukowane wyroby betonowe są bardzo trwałe zarówno pod względem technicznym jak i estetycznym. Wytwarzane są najczęściej bez dodatkowego wykończenia czy obróbki. Dlatego noszą naturalne cechy, które mogą niepokoić inwestorów, a których producenci nie mogą uniknąć mimo dokładania należytej staranności. Cechy te są opisane poniżej.
Kolor betonu nie płowieje w takim znaczeniu, że pigment znika z wyrobu. Cząsteczki pigmentu, poza bardzo nielicznymi przypadkami, są trwale wbudowane w strukturę betonu. Wyrób betonowy może zmieniać intensywność koloru w wyniku dojrzewnia, zużywania lub zanieczyszczeń.
Odcień koloru nawierzchni betonowej zmienia się w wyniku dojrzewania betonu, na co mają wpływ m.in. warunki atmosferyczne. Wygląd betonu stabilizuje się w czasie.
Beton jest porowaty, dlatego łatwiej ulega zakurzeniu lub innym rodzajom zabrudzeń. Te zanieczyszczenia tworzą złudzenie utraty koloru.
Wyroby betonowe przeznaczone są do intensywnego użytkowania. Dlatego mają prawo się zużywać. Zużywanie betonu to proces najczęściej bardzo powolny i w większości przypadków raz ułożona nawierzchnia służy długie dekady. Jednakże w wyniku zużywania polerowane są ziarenka kruszyw, z których zbudowany jest beton, co może również być błędnie odczytane jako utrata koloru.
Mokry beton ma bardzo intensywny kolor. Wilgoć maskuje większość zanieczyszczeń oraz wykwity wapniowe, a ponadto silnie pogłębia wybarwienie. Można powiedzieć, że wilgotny beton ujawnia swój prawdziwy kolor.
Pigmenty używane do barwienia betonu to zazwyczaj tlenki żelaza. Są bardzo trwałe i odporne na działanie promieni UV. Jednym z wyjątków jest pigment z niewielkim dodatkiem sadzy, która daje piorunujący efekt czerni w pierwszych latach po wyprodukowaniu wyrobu betonowego, ale z czasem, powoli, beton taki ulega lekkiemu rozjaśnieniu, a kolor wyrobu przybiera docelową głębię. Pigment z dodatkiem sadzy jest powszechnie używany do niewielkiej grupy wyrobów.
Aby znacząco zwiększyć intensywność koloru betonu, można po kilku latach użytkowania umyć nawierzchnię wodą pod ciśnieniem i zaimpregnować ją specjalnymi preparatami. My jednak nie zalecamy takich zabiegów ze względów ekonomicznych i ekologicznych. Uważamy, że beton używany zgodnie z przeznaczeniem starzeje się ładnie, zdobiąc otoczenie.
Wykwity wapniowe przybierające postać rozjaśnień lub białych plam są naturalną cechą betonu. Są produktem wiązania cementu. To tak naprawdę wodorotlenek wapnia i węglan wapnia, które uszlachetniają beton podczas jego dojrzewania - poprawiają nasiąkliwość, odporność na korozję, wytrzymałość. Wykwity wydostają się na powierzchnię i zanikają w wyniku wietrzenia i wycierania. W pewnych warunkach jednak odkładają się na powierzchni i czasem psują nastrój inwestorom. UWAGA! Jeśli wyrób jest wbudowany prawidłowo, wykwit znika tym szybciej, im jest młodszy. W skrajnych przypadkach, kiedy np. paleta transportowa długo zalega na placu magazynowym, osad może być tak gruby i trwały, że będzie znikał latami. Jeśli podczas wbudowania wyrób ulegnie zanieczyszczeniu np. cementem lub drobnym piaskiem, wykwit wapniowy może ulec związaniu i zostanie na zawsze. Wówczas można się go pozbyć interwencyjnie.
Partie wyrobu lub nawet wyroby tej samej partii mogą różnić się odcieniem, na co mają wpływ naturalne cechy kruszyw lub cementu, temperatura podczas produkcji albo dojrzewania, wilgotność powietrza i inne zjawiska. Aby uniknąć płaszczyzn rózniących się odcieniem, należy układać wyroby na przemian z różnych palet transportowych. W większości przypadków różnice te zanikają w trakcie użytkowania.
Wyrób betonowy może mieć odcienie z powodu różnic w nasiąkliwości. Elementy betonowe, szczególnie te o różnych wymiarach w ramach jednego wzoru, mogą mieć inną gęstość i nasiąkliwość. Dlatego mogą wyglądać inaczej. Z czasem to zjawisko zanika, a wygląd wyrównuje się.
Podobnie jest z powierzchniową strukturą betonu. Może się wahać z powodu np. dopuszczalnych wahań właściwości kruszyw.
Na wyrobach są widoczne wtrącenia o innej barwie, rzucające się w oczy szczególnie na wyrobach o jednolitym kolorze. Mieszanka betonowa składa się z surowców i domieszek, których idealne wymieszanie nie jest możliwe.
Na wyrobach mogą się odznaczyć części opakowań oraz przylegające wyroby. Zjawisko to nie może być powodem do niepokoju i zanika z czasem.
Należy pamiętać, że wyroby betonowe, zwłaszcza nawierzchiowe (brukowe), są zaprojektowane dla sprostania przede wszystkim wymaganiom trwałościowym. Zużywają się i ulegają zanieczyszczeniu eksploatacyjnemu jak wszystkie przedmioty użytkowe. Wyrób betonowy należy oceniać przez pryzmat estetyki całej budowli czy otoczenia, którą ten wyrób kształtuje. Ocena estetyki elementu betonowego z bardzo małej odległości jest błędem. Charakterystyczna surowość powierzchni betonowej jest jej mocną stroną, ma bowiem dobrze znosić ruch pieszy i kołowy.